30 10 BLOGGER BİR HİKAYE

   1 delinin günlükleri bloğunun önderliğinde 10 blogger arkadaşımla birlikte bir hikaye yazıyoruz..Her bir bölümü bir bloggerın hazırladığı 10 bölümden oluşan bir hikaye..İlk 4 bölüm yayınlandı. Vee işte sıra bana geldi. Çok merak ediyorum sonunu, heyecanlıyım..Bakalım beşinci bölümü sevecek misiniz. Hadi okuyalım...

1. Müptezel
2. 1 Delinin Günlükleri
3. Karalamacalarım
4. Mor Rimel
5. Bölüm:Sevdicann
6.  Berkay Abalı 
7. Bir dünya fikir 
8. Her şeyden konuşmalı 
9. Benim Tatlı Hikayem
10. The Great Pretender

        Şaşkındım evet..Bir zamanlar aşkım hayatım diye kaydettiğim numaranın yerinde şimdi sadece "Savaş" yazıyordu. Sanki sıradan biriymiş gibi.Ne olmuştu da bu hale gelmiştik biz,içim acıyor ne yapacağıma karar veremiyordum. Bir tarafım aç diyordu telefonu. Aç ve "aşkım sana ihtiyacım var gel ne olur, yeniden başlayalım, yaşanan her şeyi geride bırakalım." de. Olabilir miydi bu ihanet affedilebilir miydi.Hiç bir şey olmamış gibi hareket edilebilir miydim. 

Eskisi gibi aşkla öpebilir miydim onu..
Hayır, hayır  affedemezdim tüm olanları..

Karşımda Barış sevgi dolu gözleriyle bana bakıyordu. Barış'ın sesiyle daldığım yerden çıkıverdim.

"Sevgiciğim telefonu açmayacak mısın" diyordu..

Afalladım ne yapacağımı bilemezken telefon kapanıverdi. Şimdi neredeydi acaba, yine onun yanında mıydı. Tekrar boğazıma bir yılan sarıldı, acı çekiyordum..Aldatılmak.....

Barış' ın yanındaki sarı saçlı, uzun boylu, şirin hemşire yüzünde bir tebessümle  yaklaştı: 

"Bugün nasılsınız Sevgi Hanım" dedi.

"Daha iyiyim teşekkür ederim" dedim .

"Bunu duyduğuma sevindim çünkü size güzel bir haberim var" dedi.

Son zamanlarda o kadar mutsuzdum ki ihtiyacım vardı güzel bir haber almaya. Çok merak ettim ne olduğunu...

Ben bu düşünceler içindeyken telefonum yeniden çalmaya başladı.
Ekrana baktığımda az öncekinden daha çok şaşırmıştım ve daha çok kafam karıştı ,niye arıyordu ki, hangi yüzle arıyordu beni. İçimi bir nefret bürüdü.Şimdi açsam telefonu bağırsam çağırsam içimden ne geçiyorsa söylesem. Beni mahvettin ne yüzle arıyorsun desem..Her gece yatarken aklıma gelen içimi kemiren yüzleşme anı gelmiş miydi acaba...

Arayan numarayı telefonuma şu şekilde kaydetmiştim aylar önce.. Savaş her zamanki gibi telefondaydı, fısır fısır konuşuyordu. Görmezden geldim ve mutfağı toplamaya başladım.Telefonu kapattı ve banyoya girdi. Bunu bir fırsat bilerek koştum telefonu kaptım .Ah olamaz şifre koymuştu telefona. Onu çok iyi tanıdığım için bir kaç deneme içinde buldum şifreyi.Elimi çabuk tutmam gerekiyordu hemen açtım ve son aranan numaraya baktım. Alev yazıyordu ... İçime bir ateş düştü ki anlatamam.Gözlerimdeki yaşlar kabardı, ama toparladım kendimi numarayı kaydettim hemen kendi telefonuma.Şifreyi bulamayacağımı düşünüp Alev ismiyle kaydetmişti rahatlıkla. Bu kadar önemsemiyor muydu yani beni...

Elimdeki telefona bakıyordum içimde bir volkan vardı patlamaya hazır..
Ve nihayet açtım telefonu.....