GÜLÜN DERDİ

Bir gül goncası,

Bir göl kenarında

Ağlar dururmuş...

Gül; ağlaya ağlaya kururmuş.

Gül derdini göle dökmüş

pembe pembe...

Göl bulanmış.

Gülün derdinden anlayan göl,

Hem ağlamış hem de yanmış.

Anlatılmış her yerde gülün aşkı.

Meğer bunlar bir masalmış...

Şimdi o kırmızı gülden geriye

Bir kaç diken,bir kuru kök kalmış...

Ama şu varki;

Alevler ve acılar; rengini gülden almış. 

Lise yıllarımda dilime dolandı bu şiir okur dururdum..Şimdi de ezberden yazdım unutmamışım hala, sevindim. Çünkü hala seviyorum:))